Soms heb je een vis die steeds maar in je gedachten terug komt en je op één of andere manier in z'n graap houd.
Ook bij mij was dit het geval. Jaren geleden zag ik een foto van een schub gevangen door een Engelse karpervisser. Het betreffende water werd niet vermeld en er was verder geen enkele info bekend over deze vangst. Het werd een zoektocht waar enkele jaren zouden overheen gaan. Stukje bij beetje werd er wat info bij elkaar gesprokeld en het vangen van deze welbepaalde schub kwam bovenaan mijn lijstje staan.
Toen alles op zijn plaats viel werd de vakantie samen met mijn vismaatje Joris, waar we zolang naar hadden uitgekeken, wekkelijkheid. In oktober 2019 zouden we dan eindelijk onze hengels te water kunnen laten en hopen op de vangst van deze voor mij toch wel heel bijzondere vis. Een water van 3,5ha met een zeer hoog dressuur gehalte, veel "safe zones" voor de vissen en de aanwezigheid van een behoorlijke hoeveelheid wier maakte het er niet makkelijker op.
Het werd een weekje van alle trukken boven halen en vaak verkassen om de vissen toch maar een streepje voor te blijven. Vermoeiend maar voor ons toch weer "echt vissen". Een aantal zeer mooie puntgave karpers zagen de binnenkant van ons net. Eén voor één plaatjes. De vakantie was nu al meer dan geslaagd.
De 4de nacht kwam de kers op de taart, één enkel bliepje, toen alles terug doodstil, een kwartiertje later weer één bliepje en weer die stilte. Dan plots een traagoplopende aanbeet met een enorme dril als gevolg, dit moet een beste vis zijn. De adrenaline giert door je lichaam tot Joris het net onder de vis schuift.
"Het is hem, het is hem", wat een ontlading. Een klein vreugde dansje en de gebruikelijke high five. De klok geeft 29,3kg aan, wat een vis.
Voor mij mijn target van 2019, niet enkel voor zijn gewicht maar met zijn zeer unieke massieve bouw heeft hij lang op het lijstje op nummer 1 gestaan.